De productie en verkoop van mannekensbladen was voor Brepols vanaf het begin al een belangrijke activiteit en in de loop van de negentiende eeuw ontwikkelde het bedrijf zich tot de grootste leverancier in de Nederlanden. In 1817 nam Brepols van Verhoeven de 21 drukvormen voor mannekensbladen over van het fonds Le Tellier en begon met het drukken van prenten, die al snel populair werden in de tot 1830 Verenigde Nederlanden.  Brepols’ prentfonds bestond uit een reeks religieuze prenten en een reeks profane prenten die ieder hun eigen nummering hadden. Omstreeks 1830 experimenteerde Brepols met een serie van vermoedelijk 30 prenten in lithografie. Hiervan zijn slechts acht prenten bewaard gebleven, de overige zijn alleen uit archivalia bekend. Bij het overlijden van Brepols in 1845 telde de religieuze reeks ruim 80 nummers. De religieuze reeks bestond uiteindelijk uit 83 genummerde prenten en een tiental ongenummerde en is na ca. 1845 niet verder uitgebreid.

De reeks profane prenten van Brepols is veel omvangrijker dan de religieuze reeks. Deze omvatte uiteindelijk 395 genummerde en acht ongenummerde prenten, waarvan een aantal tot in de jaren 1930 werden gedrukt. Tussen 1880 en 1900 volgde de geleidelijke omschakeling naar het drukken in kleurenlithografie. Voor deze omschakeling is nog een beperkt aantal prenten met afbeeldingen van dieren gedrukt met zinkclichés die eerder voor ander drukwerk waren gebruikt. De reeks in kleurenlithografie begint met nieuwe prenten die van 1 tot 14 zijn genummerd. Dan volgen populaire prenten waarvan de houtblokken versleten waren en die op steen werden overgebracht. Van de oude prentreeks in houtsnede werden zo ruim veertig prenten opnieuw in kleurenlithografie uitgebracht met behoud van de oorspronkelijke nummering. Vanaf nummer 246 gaat het om nieuwe prenten die tot nummer 322 tweetalig werden uitgebracht. Daarna werden de Frans- en Nederlandstalige prenten verschillend genummerd. De Franse reeks loopt van 322 tot 395; de Nederlandse van 1322 tot 1395.